Τι προκαλεί τον μύκητα στα νύχια: αιτίες, συμπτώματα, θεραπεία, πρόληψη

Η ονυχομυκητίαση είναι μια ασθένεια που μολύνεται γρήγορα αλλά είναι πολύ πιο δύσκολο να θεραπευτεί. Δεν είναι μόνο ένα καλλυντικό πρόβλημα, αλλά προκαλεί επίσης δυσάρεστες, επώδυνες αισθήσεις σε ένα άτομο. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, κάθε 10ος κάτοικος του πλανήτη πάσχει από αυτόν και μπορεί επίσης να βρίσκεστε στη ζώνη κινδύνου. Ποιες είναι οι αιτίες της νόσου, οι παράγοντες για την ανάπτυξη της ονυχομυκητίασης και πώς να νικήσουμε τον μύκητα στα νύχια;

Πώς εμφανίζεται ο μύκητας των νυχιών και γιατί συμβαίνει;

Η ασθένεια προκαλείται από δερματόφυτα, ζύμες και καλούπια. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, κάθε 10ο άτομο στον πλανήτη επηρεάζεται από αυτήν την ασθένεια.

προσδιορισμός του μύκητα των νυχιών

Πού μπορείτε να πάρετε μύκητα νυχιών; Ο κύριος τομέας κινδύνου είναι οι πισίνες, τα μπάνια, οι σάουνες. Μπορείτε να μολυνθείτε χρησιμοποιώντας παπούτσια, κάλτσες κάποιου άλλου ή κατά τη διάρκεια μιας διαδικασίας πεντικιούρ. Η ονυχομυκητίαση επηρεάζει συχνότερα άτομα με χρόνιες παθήσεις όπως παχυσαρκία, διαβήτη, αναιμία, γαστρεντερικές, ορμονικές, ανοσολογικές και καρδιαγγειακές διαταραχές και μακροχρόνιες θεραπείες στεροειδών, αντιβακτηριακών και χημειοθεραπείας.

Η ζεστασιά και η υγρασία συμβάλλουν στην ανάπτυξη σπόρων. Οι κύριες οδοί λοίμωξης είναι τραύματα, μικροκρήματα και άλλες δερματικές βλάβες στην περιοχή των δακτύλων. Η μυκητίαση αναπτύσσεται όταν η πλάκα των νυχιών είναι κατεστραμμένη - αν το κόψουμε σύντομα ή το σπάσουμε, οι μύκητες διεισδύουν εύκολα στο εσωτερικό. Το να φοράτε σφιχτά παπούτσια αποδυναμώνει επίσης το ύφασμα, όπως και τα ακρυλικά, τζελ και βερνίκια νυχιών.

Κάνουμε μια διάγνωση

Οι οπτικές εκδηλώσεις της νόσου είναι ήδη το δεύτερο στάδιο της νόσου. Η πρώτη ένδειξη λοίμωξης - κνησμός, κάψιμο, αποδίδεται συχνότερα στην υπερβολική ξήρανση του δέρματος, στο φτωχό σαπούνι, μια παρενέργεια από τη λήψη φαρμάκων. Η έγκαιρη διάγνωση και έναρξη της θεραπείας σας επιτρέπει να ξεφορτωθείτε γρήγορα και αποτελεσματικά το πρόβλημα.

Πώς να διαγνώσετε μόνοι σας την ασθένεια

Το κύριο σύμπτωμα είναι οι εξωτερικές αλλαγές, ειδικά στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης της νόσου. Τα πρώτα σημάδια εμφανίζονται συνήθως στην ελεύθερη άκρη (μπροστά) της πλάκας νυχιών ή στις πλευρές. Κατά την έναρξη της ονυχομυκητίασης, μπορεί να είναι μια δυσάρεστη αίσθηση κατά τη διάρκεια της σωματικής δραστηριότητας. Οι ασθενείς περιγράφουν παραισθησία (μούδιασμα), πόνο, δυσφορία και απώλεια φυσικής κατάστασης. Τυπικές εξωτερικές αλλαγές περιλαμβάνουν τα ακόλουθα συμπτώματα:

  • αποχρωματισμός - κηλίδες λευκού, κίτρινου, καφέ, πρασινωπού, γκρίζου χρώματος εμφανίζονται στα άκρα των νυχιών.
  • ξεφλούδισμα και αποκόλληση του υφάσματος, η ευθραυστότητά του ενισχύεται σαφώς.
  • πάχυνση της κεράτινης στιβάδας, συμπτώματα που χαρακτηρίζουν την υπερβολική κεράτωση.
  • δυσάρεστη μυρωδιά ποδιών.
Η εξωτερική αλλαγή στα νύχια είναι ένα σημάδι μυκητιασικής λοίμωξης

Οι μυκητιασικές λοιμώξεις είναι πιο συχνές στα πόδια παρά στα χέρια. Μπορούν να περιοριστούν σε ένα δάχτυλο ή να καλύψουν όλα. Ωστόσο, συνήθως η ασθένεια επηρεάζει το πρώτο και το πέμπτο δάκτυλο του ποδιού, λόγω της πλησιέστερης εγγύτητας των παπουτσιών.

Πώς διαγιγνώσκεται ο μύκητας σε ιατρική κλινική

Η μέθοδος αυτοδιάγνωσης δεν είναι πάντα αποτελεσματική, διότιΥπάρχουν ορισμένες ασθένειες που έχουν ιστορικό παρόμοιο με μια μυκητιασική λοίμωξη. Αυτά περιλαμβάνουν:

  • Ψωρίαση - Μπορεί να μοιάζει παρόμοιο, αλλά το χαρακτηριστικό αυτής της ασθένειας είναι ότι επηρεάζει συμμετρικά. Τυπικά σημάδια είναι η εμφάνιση λευκών κηλίδων λόγω συσσώρευσης αέρα, ερυθρότητα της τρύπας, σύνδρομο δαχτυλήθρας (βαθουλώματα), απώλεια στιλπνότητας, τραχύτηταΕπιπλέον, ο ασθενής έχει τυπικές δερματικές αλλοιώσεις.
  • Καντιντίαση. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση πυώδους εκκένωσης, καθώς και από οδυνηρές αισθήσεις όταν πιέζετε την πληγείσα περιοχή. Η ασθένεια είναι πιο συχνή στις γυναίκες, ειδικά σε άτομα που συχνά πρέπει να φορούν κλειστά, αεροστεγή παπούτσια σε ζεστά, υγρά περιβάλλοντα. Για να αναπτυχθεί αυτός ο τύπος, είναι απαραίτητο να τραυματιστεί το δάκτυλο στην περιοχή των νυχιών. Διαρροή: Τα θυλάκια των πλακών διογκώνονται, γίνονται πολύ κόκκινα και επώδυνα.
  • Τροφικές αλλαγές που προκαλούνται από μηχανικές βλάβες. Το πρόβλημα επικεντρώνεται συνήθως στο εγγύς τμήμα της πλάκας (δηλαδή στη βάση του).
  • Λειχήνα. Χαρακτηρίζεται από τυπικές βλάβες στο δέρμα και στους βλεννογόνους. Το έλασμα που προσβάλλεται από λειχήνες συνήθως καλύπτεται με κίτρινες-λευκές ρίγες.

Επιπλέον, υπάρχουν διάφοροι τύποι και μορφές μύκητα των νυχιών, ανάλογα με τον αιτιολογικό παράγοντα που προκάλεσε το πρόβλημα, τη διάρκεια της μόλυνσης. Η κλινική καθορίζει τον τύπο της νόσου και ορίζει ένα θεραπευτικό σχήμα βάσει των δοκιμών που πραγματοποιήθηκαν.

Μέθοδοι θεραπείας

Η θεραπεία της ονυχομυκητίασης πρέπει να ξεκινήσει αμέσως μετά την ανίχνευση του προβλήματος. Εάν καθυστερήσετε τη θεραπεία, τότε μπορεί να προκύψει επιπλοκή: λοίμωξη γειτονικών δακτύλων, μετάβαση σε χρόνια μορφή και προοδευτική πορεία της νόσου. Επομένως, κλείστε πάντα ραντεβού με το γιατρό σας εάν εντοπίσετε ύποπτες αλλαγές ή χρησιμοποιείτε μεθόδους λαϊκής δοκιμασμένης από το χρόνο.

Λαϊκές θεραπείες για μύκητες

θεραπεία μυκήτων με λαϊκές θεραπείες

Στα αρχικά στάδια της νόσου, οι θεραπείες στο σπίτι λειτουργούν καλά για την καταπολέμηση της μυκητιασικής λοίμωξης. Για να απαλλαγείτε από τον μύκητα, μπορείτε να δοκιμάσετε αυτές τις συνταγές:

  • Λάδι δέντρων τσαγιού. Το μείγμα είναι ένα ισχυρό φυσικό αντισηπτικό και μυκητοκτόνο. Εφαρμόζεται σταγόνα σταγόνα στην πληγείσα περιοχή 2 φορές την ημέρα. Η διάρκεια του μαθήματος είναι 21 ημέρες.
  • Ξίδι από μήλο. Από αυτό προετοιμάζει ποδόλουτρα, ανακατεύοντας σε ίσα μέρη με νερό.
  • Ιώδιο από τον μύκητα. Ένας παλιός αποδεδειγμένος τρόπος για να απαλλαγείτε από τον μύκητα των νυχιών. Τρόπος εφαρμογής: μία φορά την ημέρα, απλώστε 1-2 σταγόνες της σύνθεσης στην πληγείσα πλάκα. Προκειμένου να αποφευχθεί η μόλυνση γειτονικών δακτύλων, συνιστάται να τα λιπαίνετε με ιώδιο, αλλά λιγότερο συχνά - μία φορά κάθε 2-3 ημέρες.
  • Listerine στοματικό διάλυμα. Περιέχει ένα αντισηπτικό και μια μικρή ποσότητα αλκοόλ στη σύνθεσή του, τα οποία έχουν επιζήμια επίδραση στη διαδικασία θεραπείας.
  • Χυμός λεμονιού. Εφαρμόζεται με τη μορφή συμπίεσης για 30 λεπτά. στις πληγείσες περιοχές.

Ένα θετικό αποτέλεσμα δίνεται από περιορισμούς στα τρόφιμα κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Τα γλυκά και αμυλούχα τρόφιμα πρέπει να εξαιρούνται από την καθημερινή διατροφή και η ποσότητα πρωτεΐνης (βόειο κρέας, ψάρι, πουλερικά), γαλακτοκομικά προϊόντα (γιαούρτι, κεφίρ, τυρί cottage) πρέπει να αυξηθεί. Τα φρούτα πρέπει επίσης να είναι χωρίς ζάχαρη (λεμόνι, γκρέιπφρουτ, ξινά μήλα, σμέουρα, κεράσια). Η διατροφή είναι απαραίτητη για την ενίσχυση της ανθρώπινης ανοσίας και τη μείωση της συγκέντρωσης του θρεπτικού μέσου για τον μύκητα - απλά σάκχαρα που σχηματίζονται στο σώμα όταν καταναλώνουν εύπεπτους υδατάνθρακες.

Σύγχρονα φάρμακα και διαδικασίες

Δυστυχώς, οι θεραπείες στο σπίτι για μυκητιασικές λοιμώξεις είναι συχνά αναποτελεσματικές. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ασθένεια έχει ήδη περάσει σε προοδευτική μορφή. Για να την ξεφορτωθείτε, πρέπει να δείτε έναν γιατρό. Η αποτελεσματικότητα της ιατρικής θεραπείας εξαρτάται από τη διάρκεια του μαθήματος, η οποία διαρκεί αρκετούς μήνες ακόμη και μετά την εξάλειψη των οπτικών συμπτωμάτων. Αλλά οι ασθενείς ξεχνούν ότι πρέπει να συνεχίσουν την πορεία μετά την εμφάνιση του καλλυντικού αποτελέσματος. Αυτό οδηγεί σε υποτροπή και στην ανάγκη θεραπείας από την αρχή.

Στα αρχικά στάδια, όταν οι αλλαγές στον ιστό είναι μικρές, μια μυκητοκτόνος αλοιφή θα βοηθήσει καλά. Για προχωρημένες περιπτώσεις, συνταγογραφούνται συνήθως από του στόματος φάρμακα. Ο μύκητας των ποδιών είναι επιρρεπής σε υποτροπή, οπότε ακολουθήστε τις συστάσεις του γιατρού σας μετά την ανάρρωση. Γενικά, η διάρκεια και η σειρά εξαρτάται από τον τύπο που μολύνει τα νύχια, την κλινική πορεία, τον αριθμό των μολυσμένων νυχιών και τον βαθμό βλάβης στην πλάκα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, απαιτείται μια συστηματική προσέγγιση που συνδυάζει διάφορες μεθόδους. Ο συνδυασμός συστηματικής και τοπικής έκθεσης βελτιώνει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.

Τοπικές αντιμυκητιακές αλοιφές

Τα τοπικά φάρμακα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο σε περιπτώσεις όπου η βλάβη καταλαμβάνει λιγότερο από το μισό του περιφερικού τμήματος της πλάκας και όταν ο ασθενής δεν ανέχεται συστηματική θεραπεία. Οι αλοιφές, τα εναιωρήματα περιλαμβάνουν αμορολφίνες, κυκλοσπιρόξ και διφοναζόλη, ουρία. Χρησιμοποιούνται καθημερινά για 5-12 μήνες. Η τελευταία επιλογή για τοπική θεραπεία της ογκομυκητίασης είναι η διφοναζόλη σε συνδυασμό με διάλυμα ουρίας 40%.

Αλλά οι εξωτερικοί παράγοντες δεν μπορούν να βοηθήσουν στην πλήρη επούλωση, επειδή δεν διεισδύουν αρκετά στους ιστούς. Έχει βρεθεί ότι αν και η τελευταία γενιά αλοιφών συλλαμβάνει όλα τα στρώματα, εξακολουθούν να έχουν χαμηλή αποτελεσματικότητα όταν χρησιμοποιούνται ως ένα μόνο σκεύασμα. Ωστόσο, αυτοί οι παράγοντες μπορεί να είναι χρήσιμοι ως ανοσοενισχυτική θεραπεία, συμπληρώνοντας από του στόματος φάρμακα ή για την πρόληψη της υποτροπής σε ασθενείς που είχαν λάβει προηγουμένως από του στόματος φάρμακα.

Αντιμυκητιασικά χάπια

Η από του στόματος θεραπεία για το ringworm είναι σχεδόν πάντα απαραίτητη. Νέες γενιές αντιμυκητιασικών φαρμάκων όπως η ιτρακοναζόλη ή η τερβιναφίνη αντικατέστησαν πρόσφατα παλαιότερα γενόσημα φάρμακα στη θεραπεία των νυχιών. Η αποτελεσματικότητα αυτών των κεφαλαίων εξηγείται από την ικανότητά τους να διεισδύουν στην πλάκα των νυχιών σε λίγες μόνο ημέρες μετά την έναρξη του μαθήματος. Χρησιμοποιώντας τα, μπορείτε να έχετε μικρότερη διάρκεια θεραπείας με ταχύτερο ρυθμό ανάρρωσης και λιγότερες παρενέργειες. Terbinafine (διεθνής ονομασία, θα πρέπει να αναζητήσετε εμπορικά ανάλογα στο φαρμακείο), τα μυκητοκτόνα (σκοτώνουν το παθογόνο) θεραπεύουν την ασθένεια και αποτρέπουν την επακόλουθη εξάπλωση των σπορίων. Αυτά τα φάρμακα λειτουργούν τόσο με ιούς ζυμομύκητα όσο και με δερματόφυτα, τις πιο κοινές αιτίες μύκητα των νυχιών.

Χειρουργική θεραπεία της ονυχομυκητίασης

Αυτή η μέθοδος μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία μυκητιασικών λοιμώξεων. Είναι μια μηχανική και χημική αφαίρεση της μολυσμένης πλάκας νυχιών (χρησιμοποιώντας 40-50% ουρία). Αυτή είναι μια ανώδυνη και ευεργετική μέθοδος όταν η ανάπτυξη είναι πολύ παχιά και επηρεάζει την άνεση του ασθενούς.

Η αφαίρεση της πλάκας νυχιών για ονυχομυκητίαση πρέπει να θεωρείται ως συμπληρωματική θεραπεία σε ασθενείς που λαμβάνουν στοματικούς παράγοντες. Ο συνδυασμός στοματικής, τοπικής (λιπαντικής) και χειρουργικής θεραπείας του μύκητα έχει ως αποτέλεσμα τον ταχύτερο ρυθμό θεραπείας και ταυτόχρονα είναι η φθηνότερη επιλογή (τουλάχιστον υποτροπές, σύντομη πορεία).

Θεραπεία με λέιζερ

Μια νέα μέθοδος που δείχνει τη μεγαλύτερη απόδοση. Σε μόλις 4 συνεδρίες ακτινοβόλησης λέιζερ «κρύου», μπορείτε να απαλλαγείτε εντελώς από το πρόβλημα. Το μόνο μειονέκτημα αυτού του τύπου έκθεσης είναι το σχετικά υψηλό κόστος των διαδικασιών.

Αρχές πρόληψης

προστασία των ποδιών - πρόληψη της μόλυνσης από μύκητες

Έχοντας μάθει τι προκαλεί τον μύκητα στα πόδια, είναι ευκολότερο να αποφευχθεί η ασθένεια. Ακολουθώντας απλές προτάσεις, μπορείτε να αποτρέψετε το πρόβλημα. Βασικοί κανόνες για την αποφυγή του μύκητα:

  1. Αποφύγετε τραύμα στο δέρμα γύρω από τα δάχτυλα των ποδιών.
  2. Μην σπάτε τις άκρες, αλλά κόβετε μόνο με καλά ακονισμένο ψαλίδι.
  3. Χρησιμοποιείτε μόνο τις δικές σας πετσέτες και προϊόντα προσωπικής υγιεινής (ψαλίδι, αρχεία λείανσης και μπαστούνια).
  4. Αφού πλύνετε τα πόδια σας, στεγνώστε καλά το δέρμα ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών σας.
  5. Μην πηγαίνετε χωρίς παπούτσια σε δημόσιους χώρους.
  6. Φορέστε βαμβακερές κάλτσες και αναπνεύσιμα παπούτσια.
  7. Αλλάζετε συχνά τις κάλτσες και τα παπούτσια σας εάν αισθάνεστε υπερβολική εφίδρωση.
  8. Χρησιμοποιήστε υπηρεσίες πεντικιούρ σε αξιόπιστες τοποθεσίες όπου τα όργανα απολυμαίνονται και αποστειρώνονται σύμφωνα με το καθιερωμένο πρωτόκολλο.
  9. Μην χρησιμοποιείτε παπούτσια ή παντόφλες που έχουν φορέσει άλλοι.

Πρέπει να προσέχετε τα πόδια σας και να τα διατηρείτε καθαρά. Μετά τη διαδικασία μπάνιου, συνιστάται η θεραπεία του δέρματος με καλλυντικά με αντισηπτικό αποτέλεσμα. Τα υγρά παπούτσια, μετά από μια μέρα φθοράς, πρέπει να στεγνώσουν σε απολύτως ξηρή κατάσταση - δεν πρέπει να φοράτε ακόμη και ελαφρώς υγρά παπούτσια. Εάν, παρά τις προφυλάξεις που έχουν ληφθεί, εμφανιστούν τυχόν αλλαγές χαρακτηριστικές της νόσου, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό.